İşin enteresan yanı uyumuyorum. Geçsin istemiyorum belki de. Yıpranmayı seviyorum. İyi geliyor. Ama kalbimin ortasına koca bir ateş yakılmış ve siyah dumanı içimi sarmış gibi. Dağın başında ateşin yanında durup umutsuzca elini kolunu sallayan maceraperestler gibiyim. Fark edilmeyi bekliyorum. Bu ağır. Ama bir filmde değiliz. Bende esas kız değilim zaten. Yani birileri beni fark etmek zorunda değil. Sonuçta eğer kutuplardaysam donmayı göz almış olmalıyım zaten öyle değil mi ?

bazı insanlar hayalkırıklıklarımızı ruhumuza batıracak kadar şanslı.
şiir okunmayan kadınlarız biz, her şeyimizi verdiğimiz halde, gözlerimizden öpmedi kimse.
soğuk parmak uçlarımıza ılık nefesler üflenmedi bizim.
belkide bu yüzdendir çok sevmelerimiz

Cennetten kesitler sunan sesi saçmalıktı
Hüzünlerini gizleyen kahraman gülüşü saçmalıktı
Parmaklarını dolandığı saçlarıma vuran ılık nefesi saçmalıktı
Elleri, saçmalıktı.

neye içiyoruz bu akşam ? yalnızlığın kollarında sabahladığımız gecelere mi ? o geceleri önümüze çıkaranlara mı ?
sevdikçe itildiğimiz günlerdeyiz. umursanmadıkça umursanmıyoruz. ben sorunun çözümünü bulamadım. peki ya sen ?
arka plan da çalan şarkılar yormadı mı artık seni de. sessizliğin yarattığı uçurumun kenarında sabahlamak neden ? şimdi buraya şarkı bırakırdım da, gerek yok. tıklama linklere. bırak yüreğin çalsın, gözlerin söylesin.

Göstermelik ilişkiler. Göstermelik aşklar, göstermelik arkadaşlıklar, göstermelik ebeveynler... Ne zaman icraata geçilir ? Hayatımızın son döneminde ? Kayıplar verdiğimizde ? Omuzlarda gidene dua okurken ?